Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Πρόλογος


Ξεκινώντας απόψε αυτό το blog, δεν ξέρω πως ν' αρχίσω...
Μάλλον, ξέρω, μα δεν προλαβαίνω να το κάνω όπως θέλω.
Δεν ξέρω καν, αν γι' αυτή την κίνηση, χαρεί ιδιαίτερα η Λένα μου...

Το κορίτσι μου, που πολύ μου έχει λείψει.
Μας έχει λείψει όλους, μα δεν το λέμε συχνά, για να μην πονάμε περισσότερο απ' αυτή την αλήθεια της χιλιομετρικής απόστασης.

Για την ψυχική, δεν το συζητάμε. Παραμένει η ίδια απ' την στιγμή που γεννήθηκε.

Έχω πολλά να πω για την Λένα μου και στην ίδια την Λένα μου, μέσω αυτού του blog, μα δεν είναι αυτός ο λόγος που καιρό τώρα, σκεφτόμουνα να το δημιουργήσω. Κάτι της είπα το καλοκαίρι και μου χαμογέλασε, κάπως...
Πάντα με μάλωνε γι' αυτή την λόξα μου με το ίντερνετ. Η Λένα δεν είχε ποτέ καλή σχέση με τους υπολογιστές, ούτε καν, έχει!
Δεν έχει, γιατί ποτέ δεν το θέλησε η ίδια.
Μια ζωή την θυμάμαι να μαλώνουμε για βιβλία, για συναυλίες, θέατρα, σινεμά, εκδρομές!
Αυτά πάντα τα διεκδικούσε σαν απαραίτητα στη ζωή της.
"Δε θέλω προίκα!" μου έλεγε από μικρή! "Δώσε μου από τώρα την προίκα μου, σ' αυτά που θέλω πράγματι εγώ!"

Κι ήθελε πολλά! Πάντα! Από παιδί!

Κι έτσι, η προίκα της ήταν οι πολλές γνώσεις. Γι' αυτό, αν και τώρα σπουδάζει ηθοποιός, αντί για αστεράκια ή "φώτα"... εγώ της διάλεξα το σχέδιο με τα βιβλία!

Μια ζωή, πουληθήκαμε μ' αυτά τα βιβλία!
Ίσως απ' αυτά "ξύπνησε" πολύ και πολύ γρήγορα!

Τι να γράψω εγώ τώρα για το βιογραφικό της;
Αν το γράψει μόνη της, ευχαρίστως σας το αντιγράφω!

Περιληπτικά, επειδή ξέρω τι πλήρωσα και τι πληρώνω ακόμα για τις πολύχρονες και πολυποίκιλες σπουδές της, αναφέρω:

Πτυχία φροντιστηρίων Αγγλικών και Γαλλικών, όπως έχουν τα περισσότερα παιδιά σήμερα!

Πτυχία Πανεπιστημίου Γαλλικής Φιλολογίας Αθηνών.

Τώρα είναι στο τρίτο Έτος της Δραματικής Σχολής Αγίας Βαρβάρας, Αθηνών.

Έχει ασχοληθεί με το τραγούδι. Έχει κάνει μαθήματα φωνητικής στον (θα σας τα πω, μόλις πάρω το οκευ της, γι' αυτό το μπλογκ)

Έχει κάνει μαθήματα κιθάρας, τουπερλέκι,ντέφι κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο!

Έχει παρακουλουθήσει μαθήματα για κωφαλάλους

και πολλά άλλα, μη σας ζαλίζω κι εσάς και ξεφύγω απ' τον σκοπό μου!

Λοιπόν, σκοπός αυτό του μπλογκ είναι, να μαζέψω σε μια γωνιά τις δικές της αναμνήσεις απ' τις εξετάσεις της σχολής της, σε μια γωνιά, γιατί είναι διασκορπισμένες στα δικά μου μπλογκ και ακόμα και να θέλει κάποτε να τις βρει, δεν θα βρει άκρη!

Ε, άμα γράψω κάποια στιγμή και κάτι παραπάνω, μαμά είμαι, για καλό της θα 'ναι!

Έρχεται το Σάββατο να μας δει, και θέλω να προλάβω να της κάνω έκπληξη!

Ελπίζω! Αν τ' "ακούσω" πάλι, μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια!

Με το καλό να ρθεις, κορίτσι μου!

Για αρχή... ανέβασα ένα χάραμα ανατολής της Ζαγοράς.

Σαν το χάραμα στα όνειρά σου...

Ξέρω πόσο τ' αγαπάς και παλεύεις γι' αυτά, όπως και την Ζαγορά!